ട്രെയിനിൽ എന്റെ സീറ്റിൽ ഒരു ഫാമിലി ആര്ഭാടമായി ഇരുന്ന് പോകുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് കോച്ചിൽ വേറെ സീറ്റുകൾ വല്ലോം ഒഴിവുണ്ടോ എന്നറിയാൻ ഒന്ന് നടന്നതായിരുന്നു.
പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയില്ല ഒരു സീറ്റ് എനിക്ക് വേണ്ടി ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു.
ഒന്നും നോക്കിയില്ല അവിടിരുന്നു.
വീട്ടിൽ നിന്നും ഉച്ചഭക്ഷണം ഉമ്മ വാട്ടിയ വാഴ ഇലയിൽ പൊതിഞ്ഞു തന്നത് വയർ നിറയെ കഴിച്ച് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നതിനാൽ ചെറിയൊരു മയക്കം എന്നെ വേട്ടയാടി തുടങ്ങിയിരുന്നു.
അൽപ നേരം അവിടിരുന്നു മയങ്ങി പോയി ..ഏതാണ്ട് ഹെഡ്‌സെറ്റിൽ 5 പാട്ടോളം പ്ളേ ആവുന്ന നേരം ഞാൻ മയക്കത്തിലായിരുന്നു.
ശേഷം കണ്ണു തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ചില്ലു ജനാലയിൽ പരൽ മീനുകൾ തുള്ളി കളിക്കുന്നത് പോലെ 2 കണ്ണുകൾ ഇമ വെട്ടി വെട്ടി തുള്ളി കളിക്കുന്നു !
ഉമ്മയുണ്ടാക്കി തന്ന കക്കായിറച്ചിയും കിളിമീൻ പൊരിച്ചതും കൂട്ടി ചോറുണ്ടതിന്റെ സ്വാദ് അറിയാതെ പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടലോട് കൂടി കുഞ്ഞൊരു എമ്പക്കമായി പുറത്തേക്ക് വന്നു.
ആ ഞെട്ടലിൽ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ 5 മില്ലിസെക്കണ്ട് ഒന്നിടഞ്ഞു.
പിന്നെ കുറേനേരം കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ കഥകളും കവിതകളും എഴുതി.
ഞാൻ വരുന്നതിനു മുന്നേ പരിചയപ്പെട്ട ഒരു അങ്കിളിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് അവൾ കുറ്റിപ്പുറം സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങാനായി സീറ്റിൽ നിന്നും എണീറ്റ് ഡോറിന്റെ അരികിലേക്ക് ബാഗൊക്കെ എടുത്ത് നീങ്ങി.
അവിടെ നിന്നു കൊണ്ട് ആ പരൽ മീനുകൾ എന്നിലേക്ക് 2 തവണ വീണ്ടും ഇടഞ്ഞു.
ഒന്നു മിണ്ടാൻ വിളിക്കുകയാണോ എന്നറിയാൻ ഇനി നോക്കുകയാണെങ്കിൽ അരികിലേക്ക് പോകാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്ന ആ നിമിഷം അടുത്ത നോട്ടവും അവള് തീഷ്ണതയോടെ എന്നിലേക്ക് വെട്ടിച്ചു.
ക്ഷണ നേരം കൊണ്ട് ഞാൻ സീറ്റിൽ നിന്നും എണീറ്റ് അവളുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.
അടുത്തെത്തി അവളോട് മിണ്ടാനായി വാക്കുകൾ ആലോചിക്കവേ ഉടല് മുഴുവൻ അതിമനോഹരമായി തിളങ്ങുന്ന ആ പരൽമീനുകളുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ തരിച്ചു നിന്നു പോയി ഞാൻ.
ട്രെയിൻ നിന്നു.
അവളിറങ്ങി.
തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ആ പരൽമീനുകൾ ചൂണ്ടയിൽ കുരുങ്ങാതെ എന്നിൽ നിന്നും നീന്തി പോയി.
അവസാനം തീവണ്ടി പിന്നെയും നീങ്ങി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആ തുടിക്കുന്ന പരൽമീനുകൾ ഒന്നുകൂടി പാളി നോക്കി എന്നെ ഡോറരികിൽ സ്തബ്ധനാക്കി നിർത്തി ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു പോയി !
B2-15
